Дүниеге келмес едік сіз бенен біз, Болмаса Адам ата, Қауа анамыз. Адам ата ұстатып кеңірдектен, Дәнді жұтқан күнәһар Қауа ана қыз. Қыз Қауа ана күнәһар құлақ тұнған, Қауа ананы Алла жерге
Ділдәр Мамырбаева: Ит – жады (әңгіме)
ҚР Мәдениет қайраткері, Қазақстан Журналистер одағы және Жазушылар одағының мүшесі, жазушы Ділдәр Мамырбаеваның Ит-жады әңімесін назарларыңызға ұсынамыз. Адамдардан көңілім қалғанда мен сендерді дос тұттым. Бұл менің кішкентай, тіптен кішкентай кезімде болған оқиға.
ТолығырақНазерке Серікқызы: Ғайша (соңы)
*** Ата-енем үйімізде бір аптадай қонақ болған соң, оларды бірден Алма-Арасанға жібермек болдық. Алғашында енем: -Қызым-ау біз негізі тойға келген адамдар едік, санаториға баратын жөні түзу киімдеріміз де жоқ қой. Келесі келгенде
ТолығырақЖас қаламгер Назерке Серікқызы: Кейде бір секундтық сәттің қадірін білу үшін де күнә мен қателікке баруға тиіспіз
«Ақынды прозамен тексеріп алса – теріс емес»,- дейді Асқар Сүлейменов. Бүгінгі қазақ әдебиетінде поэзиямен қоса прозаны қатар алып жүрген жастар бар. Жазған өлеңі де, әңгімесі де халықтың ықыласына бөленіп, айрықша пікірлерге ие
ТолығырақБақытбек Бәмішұлы: Шыңғыс қағанның ханымдары
Соңғы кездерi жарық көрiп жатқан кейбiр шығармаларда Шыңғыс хан туралы шындықтың бұрмалануы, әсiресе оның отбасы төңiрегiнде өлiктiң көзiне үймелеген көкала шыбындай құжынап жатыр. Сондықтан да, Ұлы хаған Шыңғыс жайында оқығандарымыздан оның ана-әйелге
ТолығырақБақытбек Бәмішұлы. Ажалсыз адам (деректі хикаят) (соңы)
* * * Тайпақ қараның қарасы қайтіп көрінбеді. Қапыштың атын бұл түні қарауылдар үш қайта шақырды. Бірақ қараңғы бір түкпірде орнынан тұрып келуге шамасыз, құнысып жата берді. Камера ішіне кіріп кімнің бар
ТолығырақБақытбек Бәмішұлы. Ажалсыз адам (деректі хикаят)(жалғасы)
1938 жылдың шілде, тамыз айында Қобда түрмесі қазақ, ұраңқай, дөрбет, қалқа ұлт-руларының халық жауы атанған игі жақсыларына лық толды. Бұған Қыстаубай сүйекті Қабдолла сынды жол-жөнекей ұсталып жоспар орындау үшін қосалқы қосып алғандары
ТолығырақБақытбек Бәмішұлы. Ажалсыз адам (деректі хикаят) жалғасы
1932 жылы Ақымер-Шудабай ауылы Моңғолияның шекарасына жеткенде Шудабай шаңия: – Мынау белегірден ары мұқыр толқа – мұңғыл5 елі жатыр. Біріңді байлап, біріңді айдап әкелдім. Енді біреулерің етегімнен ұстап, өз еріктеріңмен еріп осы
ТолығырақБақытбек Бәмішұлы: Ажалсыз адам (деректі хикаят)
Қапыштың суыт жүрісінің өзі сұсты еді. Қара сұр жүзінде қылаудай қан ізі қалмаған. Сөлсіз. Өліктің кейпіндей сұп-сұры. Қоп-қою, қап-қара қастың астындағы от жанған жанары оқтаулы. Қабағының асты анадайдан мылтықтың ұңғысындай үңірейіп көрінеді
ТолығырақЕгеухан Мұқамәдиқызы. Кінәлі қыз (роман-эссе) соңы
СҮЙЕКТЕН ӨТКЕН СҮРКЕЙ СӨЗ Тергеуші Көкен: – Сіздердің әңгімелеріңізге қарағанда біріңізді-біріңіз жек көрмейтін де сияқтысыздар. Айтарлықтай араластарыңыз да, “қосылайық” деген келісім шарттарыңыз да білінбейді. Сонда «қашқын» атанып, халықты қан қақсатып, туыстарыңды зар
ТолығырақЕгеухан Мұқамәдиқызы: Кінәлі қыз (роман-эссе) жалғасы
АЙТЫСШЫЛАР (Жолдасым Кәп Құмарұлының айтқандары) – Біз өткен жылы бір шілдеханада болдық. Сонда үлкендер тарапынан: айтысатын жастар болса айтыссын десті. «Өлеңнің бір пайдасы тойда тиер Есіктегі басыңды төрге сүйрер», Біз өлең бастамақшы
Толығырақ